İstanbul
İstanbul’un adı, tarih boyunca farklı biçimlerde anılsa da bugün kullanılan ismin kökeni Yunanca ‘eis tin polin’ (εις την πόλιν) ifadesine dayanıyor. Bu ifade, Antik Yunanca’da ‘şehre’, ‘şehrin içine’ veya ‘şehir içi’ anlamına geliyor. Zamanla halk dilinde yapılan telaffuz değişiklikleriyle bugünkü ‘İstanbul’ şekline dönüşen bu isim, dilbilimsel bir süreç içinde evrimleşti. Yunanca konuşma dilinde, ‘n’ ünsüzüne bitişen ‘p’ sesinin ‘b’ sesine dönüşmesi, bu değişimi destekleyen bir unsur oldu. Tarihsel kaynaklar, İstanbul isminin M.S. 2. yüzyılda Ermeni metinlerinde ‘Istanbol’ ya da ‘Istınbol’ olarak geçtiğini ortaya koyuyor. Türkçeye bu biçimde geçmiş olabileceği düşünülen bu isim, Osmanlı döneminde resmiyet kazanarak belgelere girdi ve yaygın bir kullanım alanı buldu. İstanbul adının geçtiği Türkçe’deki en eski örnek, 1360 yılında yazılmış Dânişmendnâme eseri. Ayrıca, Osmanlı tarih yazıcılığının erken dönem eserlerinden Gazavât-ı Sultan Murad’da da bu isme ...
